Słuch jest zmysłem umożliwiającym odbiór dźwięków. Rozwój spostrzeżeń słuchowych i ich identyfikacja jest warunkiem rozwoju mowy.
Stymulacje wrażliwości słuchowej rozpoczynamy od ćwiczeń z zakresu rozpoznawania dźwięków naturalnych – dźwięków pochodzących z otoczenia. Często wykonujemy je automatycznie, nawet nie zdając sobie sprawy z ich wykonywania. Warto jednak świadomie rozwijać zdolności naszego dziecka w zakresie rozróżniania otaczających go dźwięków i znaleźć trochę czasu, aby się razem pobawić. Warto także pamiętać, aby zapewnić swojemu dziecku przestrzeń, w której będzie mógł od dźwięków odpocząć.
A oto kilka przykładów zabaw, od których można zacząć. Znając kreatywność dzieci, jestem pewna, że będą one punktem wyjścia do tworzenia własnych propozycji zabaw z dźwiękami.
- Usiądź z dzieckiem na dywanie, dbając o jego prawidłową postawę i razem wsłuchajcie się ok. 1 min w otaczające was dźwięki.
Porozmawiajcie, co usłyszeliście w swoim otoczeniu – dźwięki urządzeń gospodarstwa domowego (pralka, zmywarka, suszarka, lodówka), płynąca woda z kranu, zamykanie drzwi, tykanie zegara, włączanie światła, odgłosy ulicy – samochodów, tramwajów, końskich kopyt, śpiew ptaków, szum liści, szczekanie psa, itp.
Który dźwięk jest przyjemny?
Który potrafiłbym naśladować wykorzystując swój głos albo ciało? - Przygotujcie sobie kilka przedmiotów codziennego użytku (np. łyżeczka, szklanka, garnki, drewniane łopatki kuchenne, papier, książka, piłka, klocki) i pobawcie się w ich uderzanie, pocieranie, gniecenie, darcie, pamiętając, aby, szczególnie na początku, każdy dźwięk był pojedynczy, tak, by dziecko potrafiło go rozpoznać w kolejnej zabawie.
- Za pomocą dwóch krzeseł i prześcieradła stwórzcie zasłonę, za którą przedmioty będą schowane i wzajemnie zadawajcie sobie zagadki, np. jaki dźwięk słyszę lub powtórz po mnie wybierając odpowiedni przedmiot.
- Stwórzcie wspólną dźwiękową opowieść, wykorzystując wcześniejsze sposoby wydobywania dźwięków z przygotowanych przedmiotów, pamiętając, że można różnicować głośność dźwięków, ilość uderzeń, ich tempo, itp. Może być to ciąg różnorodnych uderzeń lub możecie głośno opowiadać historię i w odpowiednich momentach ilustrować ją dźwiękiem.
- Pobawcie się w poszukiwanie źródła dźwięku – gdzie jest ukryty przedmiot, który słyszysz? Czy jest od ciebie oddalony, czy jest blisko? Czy słyszysz jeden dźwięk, czy kilka?
- Pobawcie się w rozpoznawanie i naśladowanie dźwięków wydawanych przez pojazdy, zwierzęta, a także zilustrujcie je ruchowo. Rozpoznawanie dźwięków otoczenia i ich ilustrowanie za pomocą różnych form działalności dziecka, np. padający deszcz (lekki, drobny, mocna ulewa, burza) – wystukiwanie, rysowanie, malowanie, zabawy z wodą; szumiące drzewa na wietrze (lekki wiaterek, silny, huragan) – naśladowanie za pomocą buzi, pokazy ruchowe, malowanie palcami.
- „Klaśnij, tupnij tak jak ja” – nawzajem twórzcie proste, możliwe do dokładnego powtórzenia, układy rytmiczne, np. 2 razy klask, 3 razy tup; 1 uderzenie w uda, 2 klask, 1 tup; stwórzcie z nich rytmiczne, powtarzalne ciągi: podskocz, podskocz, tupnij, podskocz, podskocz, tupnij…; klask, klask, klask, udo, udo, klask, klask, klask, udo, udo… .
- Porównujcie dźwięki i wymyślajcie zadania: krótki – długi dźwięk, wysoki – niski, mocny (głośny) – słaby (cichy), np. skacz, gdy słyszysz krótki dźwięk, leż, gdy dźwięk jest długi, itp.
Miłej zabawy! 🙂
Najnowsze komentarze